Pierwsza biografia Tadeusza Mazowieckiego to wierny portret osoby prywatnej i męża stanu.
Książka powstała w oparciu o liczne źródła pisane, relacje rodziny, przyjaciół i współpracowników, a także wielogodzinne rozmowy przeprowadzone przez Autora z Premierem.
Nie ominęło go żadne z kluczowych wydarzeń naszej najnowszej historii. Był świadkiem upadku II RP, tragedii II wojny światowej i narodzin nowego ładu w powojennej Polsce. Całe życie związany z polityką, zachował twarz i pozostał wierny wyznawanym zasadom tak w sejmie PRL, jak i po zmianach ustrojowych – w wolnym, demokratycznym kraju. O tę wolność zresztą walczył.
Był kluczową postacią Solidarności i jednym z najważniejszych współpracowników Lecha Wałęsy. Jesienią 1990 roku stanął jednak naprzeciw niego, walcząc o prezydenturę. Przegrał. Wielka polityka nadal jednak potrzebowała Tadeusza Mazowieckiego. Gdy o wielu innych politykach i mężach stanu z jego pokolenia świat zapomniał, on nadal pełnił swoją służbę. Odszedł rankiem 28 października 2013 roku. Oto historia jego życia.
Ojciec jadał z wnukami pizzę i chipsy, oglądał mecze piłkarskie. Z pełnoletnimi potrafił napić się "czegoś mocniejszego", ze wszystkimi dyskutował na różne tematy. Im byli starsi, tym częściej do niego chodzili. On ich złączył i stał się ich kumplem - Adam Mazowiecki, syn
Z recenzji w Gazecie Wyborczej:
Po przeczytaniu tych prawie 600 stron człowiek może być zaskoczony ogromem spraw, którymi zajmował się Mazowiecki. Jego działalność była opisywana w gazetach. Ale zebranie w jednej książce tego, co robił, jakie miał wątpliwości, jak je rozstrzygał, np. w Stoczni w 1980 r. czy w 1988 r. lub jako specjalny obserwator ONZ w trakcie wojny w byłej Jugosławii, robi wrażenie...
Dowiadujemy się też wiele o jego życiu prywatnym, i - co dziwi - często opowiada o tym sam bohater, w telewizorze odbierany jako człowiek ważący każde słowo. Nadmiarowe są niektóre szczegóły znane Brzezieckiemu skądinąd. Po co potrzebne mu dywagacje, kto mógłby zostać trzecią żoną Mazowieckiego? Albo rozważania, jakie były relacje Mazowieckiego z gosposiami, które zatrudnił, gdy został sam z trojgiem dzieci itd.
Ale książka przede wszystkim oszałamia życiem Mazowieckiego, jego konsekwencją, uporem, wiarą w Boga. Kawał niepokornego życia.
Z recenzji w serwisie wiekdwudziesty.pl:
Sięganiu po czyjąś biografię często towarzyszy lęk: czy nie była ona pisana „na kolanach”, czy nie jest oderwanym od rzeczywistości peanem? Z całą stanowczością należy stwierdzić, że książka Andrzeja Brzezieckiego „Tadeusz Mazowiecki. Biografia naszego premiera” nie jest takową pracą. Niewątpliwie Tadeusz Mazowiecki był jednym z najważniejszych polskich intelektualistów zaangażowanych społecznie w drugiej połowie XX wieku. Autor nakreśla nam obraz intelektualisty, który stał się mężem stanu. Nie pozbawia go jednak ludzkich przywar i nie unika ukazywania ciemnych kart z życia pierwszego niekomunistycznego premiera Polski po II wojnie światowej.
Andrzej Brzeziecki (ur. 1978) jest redaktorem naczelnym "Nowej Europy Wschodniej" i publicystą "Tygodnika Powszechnego". Studiował historię na UJ. Autor i współautor kilku książek, m.in. Lekcja historii PRL - w rozmowach (2009), Łukaszenka. Niedoszły car Rosji (2014).
