Oto świat, w którym lisy płaczą, a dzieci mówią językiem ptaków.

Cosmina jest hersztką wyśnionej wspólnoty dzieci, które wytwarzaj swoje własne, cielesne rytuały. Te sieroty nie znają dotyku. Co dzieje się z ciałem, które nie jest dotykane?
Cosmina zabiera pobratymców w drogę do ich własnej mitologii.

Lenuta, pracownica sierocińca, funkcjonuje w sieci wrogości i nieufności związanej z niesławnym dekretem 770. Jednak największego wroga ma w swoim własnym synu. Kiedy Lenuta ma stawić opór, sięga po beznadziejnie radykalne środki…

Fragment powieści „Mowa chleba”:
Cosmina kręci się od tygodni. Stopy na milimetr od podłogi. Oczy się zapadają, wywracają pod sufit i dalej, do środka czaszki. Pęd zakrzywia ciało. Trzewia odlepiają się od jednej strony brzucha, pchają na drugą, a krew zbiera się w końcówkach palców. Cosmina cała się skręca, obwija wokół własnych nóg.
Słońce wspina się i schodzi, światło przedziera się przez kraty w oknach. Niekiedy promienie padają wprost na nią, wtedy jej łysa głowa bije blaskiem i nie da się na nią patrzeć. Gdy zmierzcha, twarz w obrotach zdaje się ciemną plamą. Cosmina kręci się od wielu tygodni – odkąd zjawiła się w sali z oknami, odkąd promienie światła próbują dogonić jej czoło.
Kręci się, choć w sali jest ciasno, ciaśniej niż w poprzedniej. Cosmina czasem uderza rękami o drabinki łóżek. Kiedyś dostało się Livii. Wierzchem dłoni oberwała w tył głowy, wrzasnęła i rzuciła się na Cosminę, a ta odleciała na łóżko, nie przerywając obrotów. Innym razem wpadło jej pod nogi młode, zwinnie skoczyła nad kruchym ciałem jak w tańcu. Sieroty nieraz próbowały złapać ją za kostki, ale już wiedzą, że prędzej zarażą się od niej kręceniem, niż miałaby stanąć.
Cosmina nie widzi wiele, widzi w poziome paski. Gdy ktoś się zbliża, poznaje po zapachu. Tego dnia wyczuwa zapach Gety, co udaje, że nie żyje. To Cosmina nadlatuje i haczy o szyję paznokciami. Krew napływa pod zdartą skórę, ale Geta nic nie czuje. Udaje, że nie widzi Cosminy, że kręci się nie Cosmina, lecz samo powietrze. (ciąg dalszy ebooka w pełnej wersji książki)

O autorce ebooka „Mowa chleba”?
Elżbieta Łapczyńska – autorka książki „Bestiariusz nowohucki” nagrodzonej Nagrodą Conrada, nominowanej do Nagrody Literackiej Nike, Paszportów „Polityki”, Nagrody Literackiej Gdynia oraz Nagrody Literackiej m.st. Warszawy. Laureatka Międzynarodowego Konkursu na Dramat Współczesny o Tematyce Żydowskiej oraz Nagrody im. Adama Włodka, półfinalistka Gdyńskiej Nagrody Dramaturgicznej. Stypendystka Miasta Krakowa w dziedzinie teatru i literatury. Tańczy, obserwuje ptaki.

(Opis pochodzi od wydawcy).

Jak przeczytać ebook „Mowa chleba”?
• w aplikacji mobilnej Publio na swoim smartfonie lub tablecie (iOS, Android),
• na czytniku ebooków typu Kindle, PocketBook, inkBook itp.,
• na komputerze – w darmowych programach Calibre, Adobe Digital Editions,
• w przeglądarce internetowej – np. Firefox z dodatkiem EPUBReader.
Po zakupie ebook pobierzesz w formacie epub i mobi.