W pracy podjęta została próba zbadania, na ile System Ochrony Rurociągów Transportowych Ropy Naftowej i Gazu Ziemnego na terenie naszego kraju jest wystarczająco rozwinięty, aby spełniać swoją rolę jako istotny element infrastruktury krytycznej.

Motywem poznawczym była chęć usystematyzowania i wzbogacenia wiedzy na temat stanu bezpieczeństwa sieci przesyłowych surowców energetycznych na obszarze naszego państwa, a także innych krajów europejskich, w warunkach dynamicznych zmian zachodzących w otoczeniu, związanych zarówno z istniejącymi zagrożeniami, jak i rozwojem sektora energetycznego Polski oraz Wspólnoty Europejskiej.

Praktycznym uzasadnieniem podjętego tematu jest natomiast potrzeba ochrony sieci przesyłowych ropy i gazu, stanowiących element strategiczny sektora energetycznego na szczeblu krajowym
oraz unijnym.