Krystyna na strychu swojego domu odnajduje tajemniczy pamiętnik, zawierający wojenne wspomnienia młodej dziewczyny. Z każdym kolejnym dniem lektury maturzystka odkrywa makabryczną przeszłość swojej rodziny. Odtąd jej życie nie będzie takie samo.


„Napisałam Komnatę głodu i chłodu, aby uświadomić innym, jakie okropieństwa przydarzyły się ludziom takim jak my w trakcie II wojny światowej i dlaczego powinniśmy nie dopuścić do rozpętania kolejnych konfrontacji zbrojnych.

Zważywszy na to, że zamierzam zobrazować trudne sytuacje, treść jest czasem brutalna. Myślę, że jedynie one są w stanie zmienić myślenie człowieka”.

(ze Wstępu)