Niniejszą pracę zatytułowałam Dzieci Abrahama, ponieważ postać Abrahama występuje w trzech religiach monoteistycznych – w chrześcijaństwie, islamie i judaizmie. Wyznawcy tych religii są duchowymi spadkobiercami Abrahama. Jan Paweł II wskazywał wielokrotnie postać patriarchy, który łączy te trzy religie, wprowadził termin „religie Abrahamowe”. Mam nadzieję, że dzieci Abrahama staną się autentycznymi świadkami jedynego Boga, kierując się papieskim nauczaniem. Opiszę dialog Kościoła katolickiego z islamem i judaizmem w Polsce w czasie pontyfikatu Jana Pawła II (1978-2005). Omówię najpierw dialog z islamem, a następnie z judaizmem, ponieważ islam jest jedną z najbardziej dynamicznie rozwijających się tradycji religijnych na świecie. Według prognoz statystycznych w Europie będzie mieszkać w 2025 r. 40-50 mln muzułmanów. Skoncentruję się na dialogu międzyreligijnym w okresie pontyfikatu Jana Pawła II (1978-2005). Nie sposób jednak nie wykroczyć poza ramy czasowe tego pontyfikatu, ponieważ zasadniczy przełom w postawie Kościoła katolickiego wobec innych religii nastąpił za czasów sprawowania urzędu przez błogosławionego Jana XXIII13 i otwartego przez niego SWD (1962-1965), a także za papieży Pawła VI i Benedykta XVI (2005-2013). Dialog międzyreligijny jest kontynuowany przez obecnego papieża Franciszka. (Fragment Wstępu)