Od Autora…
„Jako poeta w wypowiedzi kładę nacisk na treść, prawdziwy przekaz. Słowa z potrzeby serca, powodowane emocjami, «natchnione», lecz nieprzerysowane, to rozmowa z samym sobą, a raczej poprzez siebie, skierowana do odbiorcy. Myślę, że z poezją jest jak z muzyką; mało tego, poezja jest muzyką… zatem musi być prawdziwa, posiadać swoisty rytm, konkluzję, odcienie, barwy, brzmienie… klamrę całości…
«Język», czyli sposób pisania, budowa to sprawy indywidualne i charakterystyczne zarazem. Zawsze piszę pod wpływem silnych emocji i wtedy wypowiadam jednym tchem gotowy wiersz do dyktafonu, następnie przepisuję treść na inne nośniki (kiedyś to był tylko papier:)), czasem wprowadzając drobne korekty lub zostawiając w formie pierwotnej niczym skałę. W tej ulotnej, krótkiej fazie tworzenia pozwalam, aby słowa same ze mnie wychodziły, podświadomie i świadomie kieruję się wyczuciem i tym, CO chcę powiedzieć… utrwalić dla siebie i Innych. Piszę o tym, czego doświadczyłem, co podsunęła moja wyobraźnia, o tym, co mną wstrząsnęło, wzruszyło, wplatając morał, łącząc strofy tematem, myślą, puentą. Piszę również, kierując się empatią, dotykając tematów, wobec których nie mogę przejść obojętnie, jak agresja, przemoc, podłość, ból.
Wracam do wierszy i jeśli „porośnięte” czasem zyskują zaskakujący wyraz, wtedy uznaję je za ważne, ale kocham wszystkie tak samo. Uważam, że autor nie musi tłumaczyć i rozliczać się z własnej twórczości – w Poezji jest On, Jego słowo, Sumienie, Prawda i Odbiorca oraz Czas… a raczej próba czasu…”.