Marysia i Kasia, stojÄ… u progu dorosÅ‚ego życia i kariery. Choć sÄ… one bliskimi przyjacióÅ‚kami ich losy, pierwotnie bardzo zwiÄ…zane, szybko zaczynajÄ… siÄ™ diametralnie różnić.

Marysia już na wstÄ™pie popeÅ‚nia bÅ‚Ä…d, wychodzÄ…c za mąż z wielkiej, ale nieodwzajemnionej miÅ‚oÅ›ci. Kasia uczyni podobnie, z tÄ… różnicÄ…, że jej miÅ‚ość poczÄ…tkowo jest odwzajemniona, lecz wygasa w chwili urodzenia dziecka z zespoÅ‚em Downa. Mąż, niczym najwiÄ™kszy tchórz, bierze nogi za pas i szuka schronienia u matki.

Obie kobiety podejmujÄ… walkÄ™ o swoje małżeÅ„stwa. Marysia rzuca na szalÄ™ wszystkie siÅ‚y i w desperacji  chwyta siÄ™ każdej możliwoÅ›ci, żeby tylko ocalić swój zwiÄ…zek. Ostatecznie dziewczyna stoczy wojnÄ™, ale na sali sÄ…dowej o resztkÄ™ wÅ‚asnej godnoÅ›ci. Z kolei Kasia przyjmuje wobec męża postawÄ™ pasywnÄ…, która zasadniczo kÅ‚óci siÄ™ z jej wrodzonÄ… charyzmÄ…. Jednak z czasem ta cicha, wewnÄ™trzna powÅ›ciÄ…gliwość zacznie przynosić pożądanÄ… korzyść.

Książka podzielona jest na trzy części. W każdej z nich odnaleźć można niewidzialnÄ… nić miÄ™dzy przyjacióÅ‚kami, dziÄ™ki której mimo życiowych trudnoÅ›ci, bohaterki potrafiÄ… odnaleźć wÅ‚aÅ›ciwÄ… drogÄ™…

 

Można by rzec: temat stary jak Å›wiat. MiÅ‚ość, małżeÅ„stwo, przyjaźń, jednym sÅ‚owem wszystkie kolory życia. Co wyróżnia tÄ™ powieść. Przede wszystkim jÄ™zyk. Barwny, nietuzinkowy i konkretny. Bohaterki nie sÄ… mdÅ‚e, majÄ… wigor i energiÄ™, a Czytelnik wchodzÄ…c w dylematy dziewczyn  czuje autentyczność zdarzeÅ„ i przeżyć.

Monika Skrzypek
absolwentka Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego im Jana PawÅ‚a II w Lublinie. Urodzona w porze gÅ‚Ä™bokiej zimy. WÅ‚aÅ›cicielka gorÄ…cego serca, w którym zagoÅ›ciÅ‚a miÅ‚ość do ludzi i przyrody. Natura samotnego wilka ciÄ…gnie jÄ… do lasu, a tymczasem pÄ™dzi stadne życie na trzecim piÄ™trze szarego bloku na osiedlu w Pabianicach. Pisanie sprawia jej radość równie mocnÄ… jak nauka kolejnego kata czy zrozumienie trybu Å‚Ä…czÄ…cego w jÄ™zyku hiszpaÅ„skim.