Pociągają mnie bohaterowie, którzy znają przyszłość – albo tak im się zdaje. - John Irving 

Aleja tajemnic to książka dwupłaszczyznowa. Mamy tu teraźniejszość, samotnego 54-letniego mężczyznę po przejściach, który ma za sobą traumatyczne dzieciństwo, oraz retrospekcje z dzieciństwa właśnie, wspomnienia meksykańskiego wysypiska śmieci, na którym wychowywał się chłopiec wraz ze swoją siostrą. Dodatkowo motywy fikcyjne w powieści autor przeplata wątkami autobiograficznymi i własnymi wspomnieniami.

Lupe – młodsza siostra czternastoletniego Diego, jest telepatką, potrafi czytac w myślach i odgadywać przeszłość większości ludzi, których spotyka. Sądzi, że czyta również przyszłość, choć w tym przypadku jej talent bywa zawodny. Lupe jest jednak przekonana, że wie co spotka ją i jej brata. Do czego jest w stanie posunąć się dziewczynka aby odwrócić przeznaczenie?

Dziś dorosły już Juan Diego mieszka w USA. Nie potrafi jednak zapomnieć o swojej przeszłości. Uciekając od wspomnień postanawia wyruszyć w podróż na Filipiny, podczas której spotyka dwie tajemnicze kobiety. W czasie wyprawy będą mu towarzyszyć sny oraz wspomnienia z dzieciństwa i czasów dorastania; to w nich jest najbardziej żywy. Los naznaczył go swoim piętnem. Ciąg zdarzeń, ogniwa naszego życia – to wszystko, co wiedzie nas tam, dokąd zmierzamy, szlaki, którymi podążamy do końca, to, czego się spodziewamy i nie spodziewamy, może stać pod znakiem zapytania, trwać niewidoczne, albo rzucać się w oczy.

Aleja tajemnic to opowieść o tym, co spotyka Juana Diego na Filipinach, gdzie wydarzenia z przeszłości – z Meksyku – ścierają się z tym, co ma dopiero nastąpić.

Z wiekiem, szczególnie w snach i wspomnieniach, żyjemy przeszłością. Bywa, iż żyjemy nią bardziej niż tym, co otacza nas w chwili obecnej. 

 

John Irving urodził się w Exeter w stanie New Hampshire w 1942 roku. Jego pierwsza powieść, „Uwolnić niedźwiedzie”, ukazała się w roku 1968. Przez dwadzieścia lat był zapaśnikiem, karierę trenera zapasów zakończył w wieku lat dwudziestu siedmiu. Trzykrotnie nominowany do National Book Award, zdobył ją raz, w 1980 roku za powieść „Świat według Garpa”. W 1981 roku otrzymał O. Henry Award za opowiadanie „Interior Space”. W 2000 roku zdobył Oscara za najlepszy scenariusz na podstawie książki za „Wbrew regułom”, a w 2013 roku Lambda Literary Award za „W jednej osobie”. Jest znany i podziwiany na całym świecie, a jego powieści zostały przełożone na kilkadziesiąt języków. Za najpopularniejszą z nich wszędzie uważa się „Modlitwę za Owena”. „Aleja tajemnic” to jego czternasta powieść.