Monografia, którÄ… przekazujÄ™ do rÄ…k czytelników, powstaÅ‚a w wyniku moich wieloletnich badaÅ„, a także bogatych doÅ›wiadczeÅ„ pedagogicznych i psychoterapeutycznych, obejmujÄ…cych zjawisko, które od bodaj siedmiu czy oÅ›miu dekad literatura przedmiotu (liczÄ…ca obecnie setki, jeÅ›li nie tysiÄ…ce, opracowaÅ„ krytycznych czy przeglÄ…dowych) opatruje zbiorczym terminem „stres”. W badaniach empirycznych zagadnienie stresu w profesji nauczyciela oraz czynników, które go warunkujÄ…, zaczÄ™to podejmować dopiero w latach 70. XX wieku. Wtedy okazaÅ‚o siÄ™, że jedna trzecia nauczycieli przeżywa stres w zwiÄ…zku ze swojÄ… pracÄ…, w kolejnych zaÅ› latach skupiono siÄ™ na ich konkretnych problemach.

Tematem monografii jest związek między zasobami a wypaleniem, będącym pochodną stresu zawodowego i poczuciem zdrowia. Poruszam w niej problematykę stresu zawodowego u nauczycieli, wykorzystując osiągnięcia takich dziedzin, jak psychologia, pedagogika, pedeutologia, filozofia, medycyna, i diagnozuję stan polskiego systemu oświaty. Niezwykle istotne w tej książce jest, obok przedstawienia wyników badań nad stresem, podniesienie kwestii edukacji profilaktycznej. Jest to o tyle ważne, że zawód nauczyciela to jedna z najbardziej społecznie odpowiedzialnych funkcji. To nauczyciele, realizujący swoje zadania w niedomagającym systemie oświaty, formują przyszłe społeczeństwo. Tak znacząca rola jest determinowana przez następujące czynniki: brak motywacji, brak zaangażowania, brak zrozumienia społecznego, zbyt wysokie oczekiwania, przeciążenie obowiązkami w aspekcie indywidualnym, ale też społecznym.