Niewydolność serca (NS), ze względu na swą powszechność i problemy z nią związane, w wielu wymiarach stanowi wielkie wyzwanie dla systemu opieki zdrowotnej oraz pacjenta i jego rodziny. Obecnie w Polsce ponad milion pacjentów ma rozpoznaną NS, a 10 milionów jest nią zagrożonych. Od momentu rozpoznania ok. 50% pacjentów umiera w ciągu 10 lat, a im częstsze są rehospitalizacje z powodu zaostrzenia NS, tym rokowanie systematycznie się pogarsza. Na dzisiejszy obraz NS w naszym kraju złożyło się kilka istotnych czynników, w tym, paradoksalnie, sukcesy w interwencyjnym leczeniu ostrych zespołów wieńcowych oraz postępy w farmakoterapii i terapii interwencyjno- zabiegowej NS, a także starzejąca się populacja. Pacjent z NS kumuluje w sobie średnio 6 schorzeń wspołistniejących oraz przyjmuje średnio 11 leków kardiologicznych i niekardiologicznych. Powyższa charakterystyka pacjenta z NS jasno wskazuje, z jak wieloma problemami o rożnej naturze muszą mierzyć się na co dzień pacjenci i system opieki zdrowotnej. Pojawienie się w ostatnim roku pandemii związanej z wirusem SARS-CoV-2 w jaskrawy sposób spowodowało, że znacznemu nasileniu uległy problemy związane z diagnostyką, leczeniem i monitorowaniem skuteczności postępowania u pacjentów NS. Wszystkie te słabości i problemy widoczne są na każdym etapie kontaktu pacjenta z NS z systemem opieki zdrowotnej, od lekarza rodzinnego, przez ambulatoryjną opiekę specjalistyczną, po leczenie szpitalne na oddziałach o profilu internistycznym i kardiologicznym oraz w ośrodkach najwyższego stopnia referencyjności. W mojej opinii właśnie w czasie pandemii COVID-19 warto zastanowić się, jaki projekt kompleksowej opieki nad pacjentami z NS powinien być przyjęty w Polsce. Po kilku latach i szeregu konsultacji grupa ekspertów Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego przygotowała program Kompleksowej Opieki nad Pacjentami z Niewydolnością Serca (KONS), który czeka na zielone światło dla wdrożenia w ramach pilotażu w kilku ośrodkach w naszym kraju. W ramach programu KONS mają być stosowane rożne świadczenia dla pacjentów z NS na rożnych etapach tej choroby i na wszystkich poziomach systemu ochrony zdrowia: od lekarza rodzinnego, przez przychodnie specjalistyczne, po lecznictwo szpitalne o wszystkich stopniach referencyjności oraz placówki rehabilitacji domowej, ambulatoryjnej i stacjonarnej, a także ośrodki pielęgnacyjno- opiekuńcze i system ratownictwa. Tak rozległy model musi spiąć niczym klamrą sprawne rozwiązywanie problemów dynamicznie zmieniających się u konkretnego pacjenta z NS. Wymaga to koordynacji z użyciem telemedycznej platformy. VIII Powyższą rolę może świetnie odgrywać model zaproponowany w projekcie AMULET Nowy model opieki medycznej z wykorzystaniem nowoczesnych metod nieinwazyjnej oceny klinicznej i telemedycyny u chorych z niewydolnością serca AMULET, finansowany przez Narodowe Centrum Badań i Rozwoju w ramach programu Profilaktyka i leczenie chorób cywilizacyjnych STRATEGMED III (STRATEGMED3/305274/8/ NCBR/2017). Projekt ten powstał w ścisłej współpracy środowiska medycznego i informatycznego, a dotyczy telemedycznego połączenia różnorodnych interwencji na poziomie programów pomocy domowej, poradnictwa telefonicznego, telemonitoringu oraz konsultacji specjalistycznych pacjentów z NS. Takie podejście ma być kluczem do minimalizowania niekorzystnych zdarzeń medycznych, związanych z zaostrzeniem przewlekłej NS, i w konsekwencji poprawiać rokowanie, zarówno krótko-, jak i długoterminowe. Ponadto rozwiązania zaproponowane w ramach projektu AMULET można zaadaptować do wsparcia procesu terapii pacjentów z innymi przewlekłymi schorzeniami, które dotykają duże grupy leczonych, np. z nadciśnieniem tętniczym czy cukrzycą. Nie mam wątpliwości, że dotychczasowe doświadczenia nad zastosowaniem rozwiązań teleinformatycznych w ramach projektu AMULET mogą stanowić cenne uzupełnienie ogólnokrajowego programu KONS, przeznaczonego dla pacjentów z NS. Połączenie wysiłków wszystkich zainteresowanych w ramach obydwu projektów jest gwarancją poprawy procesu diagnostyczno-terapeutycznego, kontroli i samokontroli pacjentów, ich rokowania, jak również ograniczenia kosztów leczenia na kolejnych etapach historii naturalnej NS.