Ebook Odlot donikąd. Narkotyki i narkomania mobi,epub

�nia nar­ko­ty­ków. Tyle że spo­strze­ga się to do­pie­ro po la­tach, kie­dy czło­wiek już na do­bre wy­trzeź­wie­je. W tym okre­sie jak man­trę po­wta­rza się sło­wa: prze­cież nad wszyst­kim pa­nu­ję, w każ­dej chwi­li mógł­bym prze­stać. I fak­tycz­nie od­sta­wia się nar­ko­ty­ki na ja­kiś czas, ale tyl­ko po to, by udo­wod­nić so­bie, że wszyst­ko jest w po­rząd­ku. Czło­wiek po­tra­fi zra­cjo­na­li­zo­wać każ­dą swo­ją de­cy­zję, czy­li uza­sad­nić każ­dy swój wy­bór. Do tego celu moż­na użyć dwóch me­cha­ni­zmów: palę ma­ri­hu­anę, bo jest mniej szko­dli­wa niż al­ko­hol (nie jest) albo wiem, że so­bie szko­dzę, ale wolę żyć kró­cej, lecz bar­dziej szczę­śli­wie (to dla­cze­go pro­cent uśmiech­nię­tych pa­la­czy ma­ri­hu­any jest zna­czą­co niż­szy niż wśród abs­ty­nen­tów?). Praw­dę mó­wiąc, nie ufam lu­dziom, któ­rzy za­ży­wa­ją nar­ko­ty­ki i po­twier­dza­ją opi­nię o ich nie­szko­dli­wo­ści. Dla mnie naj­bar­dziej wia­ry­god­ne są oso­by, któ­re bio­rą lub bra­ły i stwier­dza­ją, że nar­ko­ty­ki to nie jest to. Oni wie­dzą naj­le­piej. Wie­rzę im tak samo jak swo­je­mu naj­więk­sze­mu przy­ja­cie­lo­wi, któ­ry jest stu­pro­cen­to­wym mię­so­żer­cą, a po­pie­ra we­ge­ta­ria­nizm - on nie ra­cjo­na­li­zu­je swo­je­go wy­bo­ru wy­god­ny­mi dla sie­bie ar­gu­men­ta­mi. Ostat­nią, czwar­tą fazą jest uza­leż­nie­nie. Wte­dy to nar­ko­tyk sta­je się naj­waż­niej­szą rze­czą w ży­ciu czło­wie­ka, za­stę­pu­je bli­skie oso­by, za­in­te­re­so­wa­nia, pa­sje i am­bi­cje. Ist­nie­ją dwa ro­dza­je uza­leż­nie­nia: fi­zycz­ne, czy­li ta­kie, w któ­rym bra­nie nar­ko­ty­ku lub leku po­wo­du­je zmia­nę w funk­cjo­no­wa­niu or­ga­ni­zmu, oraz psy­chicz­ne, po­le­ga­ją­ce na od­czu­wa­niu po­trze­by bra­nia ja­kie­goś środ­ka i po­wra­ca­nia do sta­nu prze­zeń wy­wo­ły­wa­ne­go. Uza­leż­nie­nie fi­zycz­ne ob­ja­wia się pod­no­sze­niem to­le­ran­cji na dany śro­dek (z cza­sem po­trzeb­na jest co­raz więk­sza jego daw­ka, żeby uzy­skać taki sam efekt) i ob­ja­wa­mi abs­ty­nen­cyj­ny­mi, czy­li tak zwa­nym gło­dem nar­ko­ty­ko­wym. Nie wszyst­kie nar­ko­ty­ki po­wo­du­ją uza­leż­nie­nie fi­zycz­ne - na do­brą spra­wę tyl­ko opia­ty, al­ko­hol i środ­ki uspo­ka­ja­ją­ce. Ko­ka­ina, je­den z naj­sil­niej uza­leż­nia­ją­cych nar­ko­ty­ków, fi­zycz­nie nie uza­leż­nia. Samo od­tru­cie, czy­li przy­wró­ce­nie or­ga­ni­zmu do nor­mal­ne­go sta­nu, trwa kil­ka­na­ście dni i za­wsze po­win­no za­koń­czyć się suk­ce­sem. Dal­szy ciąg pra­cy z oso­ba­mi uza­leż­nio­ny­mi to lata te­ra­pii, a i tak zda­niem wie­lu osób ktoś, kto od­sta­wił nar­ko­ty­ki i prze­szedł peł­ny cykl te­ra­peu­tycz­ny, po­zo­sta­je za­le­czo­nym nar­ko­ma­nem. Je­śli ktoś od pew­ne­go cza­su utrzy­mu­je ,,pu­stą" abs­ty­nen­cję, bez te­ra­pii, czy­li nie ko­rzy­sta z te­ra­pii, nie prze­cho­dzi we­wnętrz­nych prze­mian, jest po pro­stu nar­ko­ma­nem, któ­re­go cze­ka tyl­ko ko­lej­ny na­wrót bra­nia. Nie każ­dy, kto spró­bu­je nar­ko­ty­ku, bę­dzie póź­niej do nie­go wra­cał. Wie­le osób po pierw­szym do­świad­cze­niu nie kon­ty­nu­uje prób. Nie wszy­scy spo­śród tych, któ­rzy po­zwa­la­ją so­bie na eks­pe­ry­men­ty z nar­ko­ty­ka­mi, po ja­kimś cza­sie za­czy­na­ją brać ich co­raz wię­cej. Wresz­cie nie wszy­scy, któ­rzy bio­rą czę­sto i w du­żych ilo­ściach, uza­leż­nia­ją się. Gdy­by każ­dy kon­takt z nar­ko­ty­kiem nie­uchron­nie pro­wa­dził do uza­leż­nie­nia, w nie­da­le­kiej przy­szło­ści mie­li­by­śmy w spo­łe­czeń­stwie po­waż­ny pro­cent nar­ko­ma­nów. Na­wet gdy­by jed­na oso­ba na dzie­sięć uza­leż­nia­ła się, star­czy­ło­by pra­cy dla kil­ku po­ko­leń te­ra­peu­tów. Na szczę­ście ry­zy­ko uza­leż­nie­nia nie jest aż tak wiel­kie. Cze­mu więc bije się na alarm w spra­wie nar­ko­ty­ków? Po­wo­dów jest wie­le. Nie­bez­pie­czeń­stwa zwią­za­ne z nar­ko­ty­ka­mi prze­cięt­nej oso­bie ko­ja­rzą się z uza­leż­nie­niem i z AIDS. Jest ich jed­nak znacz­nie wię­cej. Cza­sem uży­wa­nie nar­ko­ty­ków po­wo­du­je dość znacz­ne i nie­od­wra­cal­ne zmia­ny w psy­chi­ce, nie­rzad­ko po­łą­czo­ne z or­ga­nicz­ny­mi zmia­na­mi mó­zgu. Nie­któ­re nar­ko­ty­ki mogą spo­wo­do­wać ujaw­nie­nie się ukry­tych ob­ja­wów cho­rób psy­chicz­nych. Sza­cu­je się, że oko­ło pro­c