Opowiem ci mroczną historię Zbiór opowiadań grozy

Najdłuższa i według powszechnych ocen najlepsza powieść w dorobku autora.
Przerażająca wizja opustoszałego świata, obraz apokalipsy

Supernowoczesna broń biologiczna przynosi całkowitą zagładę. Bez wybuchów, bez terrorystycznych ataków, bez zapowiedzi - ludzkość umiera. Zaczyna się niewinnie, od zwykłego przeziębienia. Ktoś kichnął, ktoś umarł i nagle Ziemia stała się masowym grobem.

Nieliczni, którzy przetrwali, zagubieni w nowym postapokaliptycznym świecie, zaczynają śnić. Wizje wskazują im drogę, zwiastują pojawienie się Wysłanników Dobra i Zła. Każdy musi dokonać wyboru, a kiedy to nastąpi, podążyć obraną ścieżką. Podzielona ludzkość formuje dwa obozy i wyrusza, by zbudować lub zniszczyć nową rzeczywistość. Epidemia obudziła w ludziach wszystko, co najgorsze, do głosu doszły najniższe, najbardziej prymitywne instynkty. Jednak wciąż jeszcze są tacy, którzy wierzą w miłość, dobroć i braterstwo.

Powieść „Biali bracia” była debiutem literackim Michała Choromańskiego, ukazała się w 1931 roku i od razu zwróciła uwagę czytelników i krytyki na niezwykły talent młodego pisarza, którego kolejnym dziełem była „Zazdrość i medycyna” – słynna książka przetłumaczona na 18 języków.
Kawałek znakomitej prozy, błyskotliwe rysunki psychologiczne postaci, świetnie zarysowana atmosfera porewolucyjnej Ukrainy, lekko naszkicowane, ale arcyciekawe tło żydowskiej części tej społeczności, do tego nielegalny handel, czekiści, Charków, Odessa...
Dla mnie to przed wszystkim książką psychologiczna, opowiadająca o ludzkich słabościach, o świadomym ich przezwyciężaniu, ewentualnie poddawaniu się im, o nieuchronnym fatum i wirze wydarzeń, w które wciągnięty zostaje głównych bohaterów, ale i o tym, jak zaskakujące relacje mogą rodzić się między ludźmi skazanymi na swoje towarzystwo w absolutnie ekstremalnych warunkach.
PAVVVEL - LUBIMYCZYTAC.PL (2017)
Migawka z życia bohatera kierowanego nieuchronnym fatum. Choromański w przejmujący sposób oddaje koleje życia gdzie każdy krok prowadzi do z góry określonych wydarzeń.
Charyzmatyczny człowiek, który wywołuje skrajne emocje – od bezgranicznej miłości po skrajną nienawiść. Każdy kto go spotyka zostaje postawiony po jednej lub drugiej stronie – nikt nie pozostaje obojętny. Sam bohater doskonale czując rytm zdarzeń, wie że jeden nierozważny krok i los się odmieni i kolo fortuny odwróci się.Krótka powieść o tym że nasz wpływ na los ogranicza się do wyczucia rytmu zdarzeń otaczającego świata. Nic ponadto nie możemy zrobić.
EWA – LUBIMYCZYTAC.PL (2016)

Miasto, będące czy to murem, czy to ciałem, jest pełne paradoksów. Tym bardziej czytelnych, im lepiej skonfrontowanych ze współczesną kulturą i jej dyskursami. Metropolie są terytoriami wielkich możliwości i nadziei, dotkliwych rozczarowań i bolesnych upadków, bywają miejscem naznaczonym anonimowością, gdzie można zniknąć, dać się pochłonąć bez pozostawienia tropu, są też jednocześnie domeną wszelkiej maści Wielkich Braci, przestrzenią, w której nie sposób umknąć kamerom, ciekawskim ludzkim oczom czy karzącym rękom władzy. Jestem przekonana, że to jedna z przyczyn, dla których seria "City" jest ponadczasowo oryginalna – bo podąża za przeobrażającymi się paradoksami, mierząc się każdorazowo nie tylko z imaginarium artystycznych konceptów miasta, lecz i z polemikami właściwymi współczesności. To właśnie sprawia, że "City" w każdej ze swych odsłon ma do zaoferowania nowe pomysły, nowe dylematy, nowe lęki i nową wrażliwość na konkretną tematykę, mimo że leitmotiv pozostaje niezmienny.
Ksenia Olkusz

Trzecia część cyklu powieściowego o przeklętej wiosce na Roztoczu, nominowanego do Nagrody im. Janusza A. Zajdla za rok 2010. Długo oczekiwane „Bisy” zawierają kontynuację losów dziennikarza Witolda Uchmanna, jego przyjaciela Adama Nawrota, który wyruszył na poszukiwanie zaginionego kolegi, a także mieszkańców Starzyzny, zawieszonej w czasie wioski, nad którą ciąży upiorna klątwa. Umiejętnie podtrzymując napięcie, autor wprowadza do fabuły także nowe postacie i nowe miejsca akcji. W finałowych scenach czytelnicy dowiedzą się, czy klątwa, która zagraża córeczce Rafała Gielmudy, przestała działać i czy dawni mieszkańcy Starzyzny są już bezpieczni?

Cztery krótkie powieści mistrza grozy, w których rzeczywistość przeplata się z surrealistycznymi koszmarami, jakie mogą się zdarzyć tylko w najstraszniejszych godzinach: między północą a czwartą nad ranem.

Jedna z nich, Ukryte Okno, Ukryty Ogród, doczekała się ekranizacji pod tytułem Sekretne Okno, w której zagrali Johnny Depp i John Turturro.

LANGOLIERY

W czasie nocnego lotu z Los Angeles do Bostonu grupa pasażerów budzi się i odkrywa, że zniknęła większość ich współtowarzyszy podróży, a także załoga. Nie zgłasza się obsługa żadnego lotniska, z którym ocalali próbują nawiązać kontakt, jakby w tajemniczy sposób zniknęła ludność Ziemi.

UKRYTE OKNO, UKRYTY OGRÓD

Życie znanego pisarza Morta Raineya, które po jego rozwodzie i tak było trudne, zamienia się w koszmar, gdy na progu jego domu zjawia się pewien człowiek i zarzuca mu popełnienie plagiatu. Podczas gdy Rainey próbuje udowodnić, że to nieprawda, jego prześladowca staje się coraz bardziej agresywny.

BIBLIOTECZNY POLICJANT

Plakat w czytelni w amerykańskim miasteczku Junction City głosi: „Strzeż się bibliotecznej policji. Grzeczne dzieci oddają książki w terminie”. A co dzieje się z tymi niegrzecznymi? Sam Peebles będzie mógł się o tym przekonać, gdy pozna Ardelię Lortz, budzącą przerażenie dyrektorkę biblioteki.

PIES Z APARATU

Pewien chłopiec jest zachwycony, kiedy dostaje na piętnaste urodziny polaroida… dopóki nie okazuje się, że aparat jest nawiedzony. Wypluwa z siebie zawsze takie samo zdjęcie – niezależnie od tego, co chłopiec fotografuje – z groźnym psem próbującym się uwolnić z polaroidowego świata.

Te krótkie powieści mają wszystko to, dzięki czemu Stephen King stał się jednym z najpopularniejszym na świecie pisarzy.

„Chicago Tribune”

W tych utworach widać to, co łączy pisarstwo Stephena Kinga z twórczością Trumana Capote – narrację, która wprost płynie.

„The Guardian”