Placówka postępu Josepha Conrada to utwór, który jest postrzegany jako pierwowzór Jądra ciemności. Oba te dzieła łączy bowiem założenie o destrukcyjnym wpływie mentalności kolonialnej na moralność.


Opowiadanie traktuje o dwóch białych, którzy przebywają w placówce handlowej w głębi Afryki. Ich jedynym zadaniem jest pobieranie od miejscowych plemion kości słoniowej. Sytuacja komplikuje się, gdy jeden z ich podwładnych uznaje, że więcej tego materiału można pozyskać, handlując żywym towarem. Europejczycy, postawieni wobec faktu dokonanego, reagują oburzeniem. Cała sytuacja uruchamia w nich jednak emocje, które w końcu doprowadzają do zbrodni.