Utrata poczucia rzeczywistości odbija się nie tylko w życiu społecznym (postpolityka, postprawda), ale również w osobistym (ucieczka przed dorosłym życiem pokolenia kamperów, dorosłych dzieci; depresja, utrata poczucia sensu życia, która staje się jedną z najbardziej powszechnych chorób cywilizacyjnych naszych czasów). Dlatego, przygotowując numer poświęcony poszukiwaniu straconej rzeczywistości, postanowiliśmy wyjść od naszych własnych doświadczeń. Piszemy o rzeczywistości, którą staramy się czynić na co dzień: w pracy w sektorze pozarządowym, dziennikarstwie, prawie, innowacjach, pracy intelektualnej. W dalszej części udowadniamy także, że postpolityka stała się już melodią przeszłości, a rzeczywistość, w której żyjemy wręcz domaga się powrotu do polityczności z prawdziwego zdarzenia.