Boje lwowskie to relacja z heroicznych zmagań polskich mieszkańców Lwowa, głównie młodzieży (Orląt Lwowskich), z przeważającymi silami zbrojnymi Ukraińskiej Republiki Ludowej w listopadzie 1918 r. Autor, w tym czasie komendant obrony miasta, starał się przedstawić te wydarzenia w możliwie obiektywny sposób, nie nadając swoim wspomnieniom formy pamiętnika. Bohaterem książki są więc biorące udział w walkach masy żołnierskie, składające w dużej części ze zwykłych mieszkańców Lwowa, którzy niejednokrotnie po raz pierwszy w życiu trzymali karabin w ręku, a po kilkugodzinnym przeszkoleniu byli kierowani do obsadzania zagrożonych odcinków miejskiego frontu. Książka ta to wydana w Warszawie w 1921 r. pierwsza część planowanej przez autora większej całości poświęconej walkom o Lwów do lata 1919 r. (dwie pozostałe części nigdy się nie ukazały).