„słowo okamgnienie jest zrostem
podchodzę do ciebie właśnie tak, wrastam
w okamgnieniu, nie wolniej
nie wolno mi inaczej
spłoszyłabym
i nie nawiązalibyśmy tego połączenia
to wszystko to była więc tylko kwestia precyzji złapania się wzrokiem”

W swoich wierszach autorka odwołuje się co prawda do wielkiej historii i zbiorowej pamięci, ale w jej liryce najważniejsze są emocje, osobisty, wręcz intymny punkt widzenia i ciekawość świata.
Znamienny głos pokoleniowy, poezja pokazująca delikatność patrzenia na świat generacji trzydziestolatków.