Muzyka romantyczna stojąca w centrum myśli estetycznej i hierarchii dziedzin artystycznych (w ujęciu Schellinga i Schopenhauera) poprzez szczególną aurę i duchowość łączy rozmaite prądy, estetyki, formy i koncepcje w jednorodną całość. Nie sposób mówić o literaturze romantycznej czy malarstwie bez znajomości wizji muzyki w tamtym czasie. Stoi ona zarówno po jasnej, jak i ciemnej stronie romantyzmu. Dzięki niej odkrywamy niezbadane terytoria myśli i fantazji oraz zakamarki nieskończonej duszy.