Celem pracy jest omówienie logik, wyrażonych w języku zawierającym — jako pierwotne — spójniki stosowane w logice klasycznej. Jak się jednak okazuje, w logikach tych rozpatrywane stałe nie są spójnikami klasycznymi. Prawdziwa natura owych funktorów objawia się, gdy dokonamy ich tłumaczenia na język modalny. Omawiane logiki, gdyby przykładowo rozpatrywać same ich syntaktyczne sformułowania, zdają się nie mieć ze sobą nic wspólnego. Jednakże, dokonując ich translacji na jeden język, odkrywamy ich wspólną istotę. Ta jednolita platforma daje możliwość stosowania aparatu badawczego z szerokiego asortymentu narzędzi stosowanych w dziedzinie logiki modalnej. Wśród osób, które jako pierwsze rozpoznały bogactwo ukryte w takim użyciu języka modalnego, należy wymienić K.Godla, S. Jaśkowskiego i C. I. Lewisa.