Książka jest plonem długoterminowych badań etnograficznych prowadzonych w latach 1993-2001 we wsiach na pograniczu wyznaniowym w Polsce i na Białorusi. W centrum zainteresowania znalazły się tu dwa obszary życia społecznego lokujące się na granicy kultury i biologii - skupione wokół umierania i jedzenia - które przez swój bliski związek zarówno ze sferą sakralną, jak i codzienną doskonale ujawniają różne procesy tworzenia i neutralizowania symbolicznych granic między wyzwaniami i między wyznawcami.