W książce, którą czytelnik trzyma w ręku, próbuję ująć problem koncepcji kobiety „zupełnej” i wizerunku postaci kobiet w pismach Cypriana Norwida, uwzględniając kontekst biograficzny poety, a przede wszystkim szeroko pojęte tło socjologiczne, i odsłonić ścisły związek pomiędzy tą Norwidowską kategorią a zmianami społecznymi zachodzącymi w XIX stuleciu. Zestawienie poglądów twórcy dotyczących kobiet z XIX-wiecznym katolicyzmem, XX-wiecznym chrześcijańskim feminizmem oraz filozofią dialogu Józefa Tischnera i Emmanuela Lévinasa pokazuje prekursorski, antycypacyjny charakter myśli poety. Norwid, dzięki stworzeniu kategorii kobiecej „zupełności” i indywidualnemu spojrzeniu na kwestię emancypacji, przekracza XIX-wieczne horyzonty i zbliża się wyraźnie do takiego sposobu oceny tego problemu, jaki wyznacza perspektywa chrześcijańskiego feminizmu i filozofia dialogu. We współczesnych badaniach nad twórczością Norwida ścierają się dwie tendencje: jedna sugeruje czytanie poety na tle XIX-wiecznym, druga – w kontekście antycypacyjnym. W swojej książce natomiast staram się wykazać, że te dwa sposoby lektury są równie cenne.