Społeczności mezolityczne Pojezierza Chełmińsko-Dobrzyńskiego to obszerne studium na temat możliwości interpretacji funkcji i organizacji wewnętrznej obozowisk datowanych na środkową epokę kamienia z wykorzystaniem kilku wybranych metod analitycznych, w tym głównie: archeologii doświadczalnej, traseologii, metody składanek, narzędzia do poszukiwania nieczytelnych palenisk Jorisa Serganta, Philippe’a Crombé oraz Yves’a Perdaena, nieparametrycznej estymacji jądrowej Kernela oraz metody sektorów i pierścieni Dicka Staperta. Przedstawiono w nim rezultaty wieloaspektowych badań przestrzennych przeprowadzonych dla dwóch stanowisk mezolitycznych z obszaru Pojezierza Chełmińsko-Dobrzyńskiego (Ludowice, gm. Wąbrzeźno, stan. 6 oraz Sąsieczno, gm. Obrowo, stan. 4). Książka ma przede wszystkim charakter metodyczny, a jej głównym celem była weryfikacja przydatności zastosowanych metod analitycznych, z których część w ogóle nie była do tej pory wykorzystywana w Polsce (lub stosowana rzadko).