Powstawanie nowych przedsiębiorstw energetycznych na obszarach wiejskich z jednej strony stanowi wyzwanie, z drugiej zaś stwarza szansę rozwoju. Przejście od scentralizowanej energetyki konwencjonalnej w kierunku zdecentralizowanej energetyki odnawialnej wykorzystującej zasoby lokalne to proces wielopłaszczyznowy, dotyczący nie tylko zmian technologicznych, ale wymagający przede wszystkim przeobrażeń społecznych i przestrzennych. Przekształcenia w sektorze energetycznym kreślą też perspektywę indukowania nowych bodźców rozwoju społeczno-gospodarczego danego obszaru i mobilizacji potencjału lokalnego. Działając w lokalnych układach, budując sieć powiązań, zakorzeniając się, przedsiębiorstwa energetyczne stwarzają możliwość uruchomienia sił napędowych lokalnych gospodarek. Tworzone relacje i pogłębiana współpraca to także doskonała płaszczyzna popularyzowania działań edukacyjnych w zakresie postaw i zachowań charakterystycznych dla społeczeństwa niskoemisyjnego. Formułowanie założeń skutecznych polityk lokalnych, szczególnie w zakresie upowszechnienia się gospodarki niskoemisyjnej, musi uwzględniać zidentyfikowane procesy odnoszące się do rangi powiązań między nowymi podmiotami energetycznymi a lokalnym otoczeniem.