Celem badawczym książki jest analiza, na ile dominujący obecnie w świecie dyskurs neoliberalny – inspirowany i podsycany działalnością organizacji międzynarodowych, a rozpowszechniany poprzez procesy globalizacyjne – jest obecny w sektorze edukacji, w szczególności w jednym jego segmencie, tzn. edukacji obywatelskiej. Przedmiotem badań było przedstawienie oddziaływania ideologii neoliberalnej, a zwłaszcza jej koncepcji obywatela, na proces przeformułowywania podstaw programowych przedmiotów wiedza o społeczeństwie i civics oraz konstruowania treści podręczników, służących do nauczania edukacji obywatelskiej w publicznych szkołach średnich w Polsce i w prowincji Ontario.
Uważny obserwator życia społecznego, śledząc podejmowane w ostatnich latach działania rządu polskiego i kanadyjskiego oraz wsłuchując się w język, jakim posługiwali się politycy oświatowi, zrozumie, że nieustanne reformowanie systemu edukacji w Polsce i Kanadzie jest częścią większego planu. Używanie pojęcia „klient” czy „konsument” w odniesieniu do ucznia, mówienie o „usługach edukacyjnych” zamiast o kształceniu i wychowaniu, stosowanie w nadzorze procedur znanych z tzw. kompleksowego zarządzania jakością, podkreślanie konieczności zróżnicowania placówek oświatowych i szkół wyższych po to, by mogły ze sobą konkurować na zasadach rynkowych oraz próba ograniczenia zasięgu edukacji publicznej na rzecz edukacji niepublicznej są widocznymi znakami, że edukacja stała się kolejną dziedziną podlegającą neoliberalnej koncepcji zarządzania, znanej już wcześniej z administracji publicznej (New Public Management).