Niniejsza książka przedstawia i analizuje argumenty komunitariańskiej krytyki liberalizmu podejmowane przez pięciu kluczowych dla tej orientacji filozoficzno-społecznej autorów. Są to w kolejności ich omawiania: A. Etzioni, M. Walzer, M. J. Sandel, Ch. Taylor, A. MacIntyre. Choć nie wszyscy spośród nich identyfikują się z nazwą "komunitaryzm", łączy ich zainteresowanie zaniedbanymi wspołcześnie kwestiami wspólnotowymi w refleksji społeczno-politycznej oraz fakt udanego zwrócenia uwagi liberałów na pomijany najczęściej w ich refleksji wymiar wspólnoty. Warto jednak zwrócić uwagę, że mimo wielu dobrze uzasadnionych punktów krytycznych wobec liberalizmu wymienieni tu filozofowie i socjologowie powielają pewne błędy, o które oskarżają swoich oponentów: apelując o społeczną równowagę i harmonię, zakładają istnienie nieusuwalnego konfliktu wartości i brak obiektywnego porządku moralnego, zdaniem liberałów właśnie uniemożliwiającego wyjście poza indywidualizm w kierunku głębszej wspólnoty. A zatem, choć w swoich rozważaniach komunitarianie traktuję wspólnotę dużo poważniej niż liberałowie, można powiedzieć, że nie biorą jej dostatecznie poważnie, bo nie traktują jako możliwej i realnej.

Książka ukazała się wcześniej w języku polskim pod tytułem Biorąc wspólnotę poważnie? Komunitarystyczne krytyki liberalizmu (IFiS PAN, Warszawa 2004), ale obecne anglojęzyczne wydanie, oprócz przystępności dla czytelników zagranicznych, zawiera jeszcze dodatkowy walor wprowadzającej w obecny kontekst tematykę przedmowy oraz uaktualnionej bibliografii.