Autor stawia w niniejszej pracy, po raz pierwszy w dziejach norwidologii, fascynującą hipotezę o wpływie myśli i poetyki starożytnych Chin na polskiego poetę. W jakiej mierze był to wpływ bezpośredni, a w jakiej wynik zdumiewającego ponadczasowego pokrewieństwa, czyli tzw. synestezji, musi zadecydować sam czytelnik, odwołując się do swej najgłębszej intuicji i inteligencji. Niemniej wyraźna obecność elementów kultury chińskiej i licznych do niej odniesień u Norwida (Konfucjusz, Lao-tsy i Czuang-tsy) zwłaszcza od okresu paryskiego, kiedy poeta miał okazję stykać się z nią częściej, nie może być przypadkowa, świadczy sama za siebie i przemawia siłą faktów.

Książka zawiera kilka reprodukcji „chińskich” akwarel i grafik Norwida, a także bogatą bibliografię przedmiotu. Spotkała się z bardzo pozytywną opinią sinologa, prof. Lidii Kasarełło z UW, oraz trzech wybitnych norwidologów: prof. Józefa Ferta z Lublina, prof. Jadwigi Puzyniny z UW i Krzysztofa Potockiego z paryskiego Centre National de Recherches Scientifiques.