Obszerne, filologiczne opracowanie grupy staroangielskich tekstów religijnych datowanych na połowę XI wieku, dotąd stosunkowo mało znanych i niedostatecznie opracowanych. Analiza obejmuje wersyfikowane psalmy z Psałterza Paryskiego oraz parafrazy metryczne tekstów liturgicznych Credo, Pater noster i Gloria Patri. Autorka koncentruje się na języku i strukturze metrycznej poematów, sięga do rękopisów, porównując zapis średniowieczny z interpretacją edytorską, wykazuje się przy tym znajomością kodykologii i paleografii, a także kontekstu kulturowego i językowego, w którym omawiane dzieła powstawały. Wszystkie utwory wywodzą się z kultury chrześcijańskiej, powstały na kanwie oryginałów łacińskich, noszą także piętno tradycji rodzimej – przedchrześcijańskiej. Autorka stara się pokazać w jakim stopniu anonimowym mistrzom anglosaskim udało się dochować wierności treściom przekładanych lub parafrazowanych utworów łacińskich, a także równocześnie utrzymać formalne cechy wiersza staroangielskiego.