Autorka prezentuje działania współczesnych polskich artystów z perspektywy pedagogicznej. Poszukuje wątków wspólnych podejmowanych przez artystów i pedagogów krytycznych, dokonując analizy wybranych projektów artystycznych polskiej sztuki współczesnej, opisując je oraz sytuując w kontekście pedagogicznym. Przedstawia wychowawcze możliwości sztuki z perspektywy pedagogiki krytycznej, wskazując nie tylko na walory estetyczne dzieł, lecz także na tolerancję, dialog z drugim człowiekiem, relacje międzyludzkie, podmiotowość, demokrację w wychowaniu.

Publikacja jest znakomitym źródłem wiedzy o wybranych dziełach polskiej sztuki współczesnej do wykorzystania przez nauczycieli w pracy z młodzieżą i dorosłymi oraz doskonałym uzupełnieniem wiedzy o sztuce współczesnej dla pedagogów.