Studium dotyczące rozwoju samoregulacji u niemowląt urodzonych przedwcześnie jest podsumowaniem doświadczeń badawczych i klinicznych autorki z ostatnich lat jej pracy. Autorka wykracza poza ramy koncepcji "traumy wcześniactwa" oraz odchodzi od tradycyjnego podejścia do badania rozwoju wcześniaków. Stawia i udowadnia tezę, że samoregulacja może stanowić klucz do zrozumienia zarówno trudności, jak i kompetencji rozwojowych wcześniaków, a rozwój kompetencji samoregulacji ma charakter społeczny, dokonuje się w interakcji z najbliższymi opiekunami i zależy zarówno od czynników biologicznych (zdrowotnych), jak i od charakteru więzi z rodzicami. Książka przeznaczona jest dla studentów psychologii, lekarzy-klinicystów zajmujących się problematyką rozwoju dzieci urodzonych skrajnie wcześnie, przedwcześnie i o czasie, a także dla rodziców takich dzieci, poszukujących porady i wyjaśnienia nurtujących ich kwestii.