Administracja publiczna stale zmienia się i rozwija. Spowodowane jest to wieloma czynnikami, m.in. gospodarczymi, społecznymi, kulturowymi, czy politycznymi. Pojawiają się nowe zagadnienia, problemy, które wymuszają wypracowanie innych od dotychczasowych instrumentów ich realizacji.

Jednym z takich instrumentów jest kontrakt wojewódzki, który jest nową, dwustronną formą działania administracji publicznej, stosowaną w określonym obszarze polityki rozwojowej na terenie jednostki samorządu terytorialnego, jaką jest region.

Autorka dokonała analizy kontraktu wojewódzkiego, nie pomijając takich pojęć, jak region, do którego kierowane są środki funduszy strukturalnych UE, regionalizm czy regionalizacja. Kontrakt jest bowiem instrumentem związanym właśnie z regionem, realizującym cele polityki rozwoju, zarówno krajowej, jak i unijnej.

Kontrakt wojewódzki jako instrument polityki regionalnej został pierwotnie uregulowany ustawą z 5.6.1990 r. o samorządzie województwa oraz ustawą z 12.5.2000 r. o zasadach wspierania rozwoju regionalnego. Dodatkowo kontrakty ukształtowały tzw. akty planistyczne – Narodowy Plan Rozwoju i Narodowa Strategia Rozwoju Regionalnego. Obecnie obowiązują dwie ustawy dotyczące kontraktu – ustawa z 24.5.2004 r. o Narodowym Planie Rozwoju oraz ustawa z 6.12.2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju.

Autorka dokonała analizy kontraktu wojewódzkiego nie tylko na podstawie przepisów wymienionych ustaw, ale także rozporządzenia z 22.2.2005 r. w sprawie wzoru kontraktu wojewódzkiego oraz wniosku zarządu województwa o przyznanie środków na realizację regionalnych programów operacyjnych. Aby ukazać, jak ewoluował kontrakt od czasu, gdy pojawił się jako instrument rozwoju regionalnego, podjęła także próbę analizy Kontraktu Regionalnego dla Województwa Katowickiego.

Analiza poszczególnych elementów kontraktu wojewódzkiego, jego cech oraz sposobu nawiązywania i rozwiązywania, a także ewentualnych trybów postępowania sądowego, które mogą pojawić się w związku z wykonywaniem kontraktu, pomogła w określeniu nie tylko charakteru prawnego, ale i przydatności w realizacji polityki regionalnej i wykorzystaniu funduszy strukturalnych. Rozważania te dały podstawę do wyodrębnienia cech charakterystycznych dla kontraktu wojewódzkiego, co pozwoliło na porównanie z innymi dwustronnymi, prawnymi formami działania administracji.

Aby określić charakter prawny kontraktu, Autorka porównała go do innych, często stosowanych, dwustronnych form działania administracji publicznej – porozumienia administracyjnego, umowy administracyjnej oraz umowy cywilnoprawnej.

W pracy uwzględniono stan prawny na dzień 31.12.2011 r.