Platon w dialogu "Menon", porusza kwestię uczenia się. Przytacza historię o jednym z niewolników, który tylko na podstawie kilku wskazówek, samodzielnie rozwiązuje zadanie geometryczne. Niewolnik ów jest jeszcze dość młody, zatem na pewno nie miał zbyt wiele do czynienia z matematyką. Sprawa ta zadziwia Platona, który wysówa twierdzenie, że jeśli człowiek jest w stanie rozwiązać zadanie geometryczne, którego nigdy wcześniej nie widział, co więcej człowiek ów miał niewiele styczności z geometrią, to może to świadczyć o tym, że cała nasza wiedza jest wrodzona. Tkwi w naszych duszach, umysłach a zadaniem człowieka jest ją stamtąd wydobyć, kiedy jej potrzebujemy. A jak to się dzieje, że wiedza ta dostaje się do naszych dusz? Przed narodzinami każda dusza ma kontakt ze światem idei, i tam ogląda wszystkie idee i zapoznaje się z całym światem w jego prototypowej formie.