Ferdinand Gregorovius (ur. 19 stycznia 1821 w Nidzicy, zm. 1 maja 1891 w Monachium) – niemiecki historyk specjalizujący się w dziejach średniowiecznego Rzymu.

Urodził się w Nidzicy (ówczesnym Neidenburgu) w Prusach Wschodnich, studiował teologię i filozofię na Uniwersytecie w Królewcu. Po wielu latach nauczycielskiej praktyki przeniósł się do Włoch w 1852, pozostał w tym kraju przez ponad dwadzieścia lat. W 1876 uzyskał, jako pierwszy Niemiec, honorowe obywatelstwo Rzymu. Jego imieniem nazwano również ulicę oraz plac. Ostatecznie powrócił do ojczyzny, gdzie zmarł w Monachium.

Jego najbardziej znane prace to Wanderjahre in Italien, relacja z wycieczek po Włoszech, które odbył on w latach pięćdziesiątych XIX wieku, oraz Die Geschichte der Stadt Rom im Mittelalter (Historia średniowiecznego Rzymu), monumentalne dzieło opisujące dzieje miasta w epokach średniowiecza oraz renesansu. Opracował także biografie papieża Aleksandra VI oraz Lukrecji Borgii, zajmował się też zagadnieniami związanymi z historią Bizancjum oraz średniowiecznymi Atenami. Tłumaczył także prace historyków włoskich, między innymi Giovanniego Melisa na język niemiecki. W opinii jezuity Johna Hardona, Gregorovius był "zaciekłym wrogiem papiestwa"[1].