„Rozwój cywilizacji doprowadził do zwiększenia ilości czasu wolnego, wzrostu dochodów i zaspokojenia podstawowych ludzkich potrzeb. Dzięki temu możliwe było szersze zainteresowanie się potrzebami wyższego rzędu, do których zaliczyć można także potrzebę wyjazdów turystycznych. Wczesne wyjazdy turystyczne odbywały się co prawda już w starożytności, były to np. pielgrzymki czy wyjazdy do uzdrowisk, jednak dopiero pierwsza rewolucja przemysłowa, w wyniku której świat wkroczył w epokę industrializacji przyniosła żywiołowy rozwój światowej turystyki, co doprowadziło do powstania zjawiska turystyki masowej w XX i XXI w. Według danych Światowej Organizacji Turystyki (UNWTO) w 2010 r. na świecie odnotowano już ponad 935 mln podróży turystycznych, a w 2020 r. Prognozuje się, że będzie ich ok. 1 mld 442 mln. Obecnie sektor turystyczny jest jednym z najbardziej dynamicznie rozwijających się działów gospodarki.
Należy podkreślić, że turystyka jako zjawisko ma charakter wieloaspektowy, posiada wiele wymiarów: społeczny, psychologiczny, ekonomiczny, kulturowy, polityczny, przestrzenny. Jako tak zróżnicowane zjawisko turystyka podlega badaniom w ramach wielu dziedzin nauki. Analizy te wykonywane są przez specjalistów m.in. z dziedziny ekonomii, socjologii oraz geografii, w ramach której badania prowadzone są głównie w zakresie geografii i turyzmu. Została ona zdefiniowana przez A. Kowalczyka (2000) jako dyscyplina zajmująca się badaniem przestrzennego zróżnicowania społeczno-kulturowych, gospodarczych, prawno-politycznych i przyrodniczych uwarunkowań turystyki oraz zagospodarowania turystycznego; jak również analizująca przebieg i następstwa ruchu turystycznego dla struktur i procesów zachodzących w szeroko pojętym środowisku.
Z praktycznego punktu widzenia turystyka to zjawisko, które stanowi podstawę rozwoju ekonomicznego wielu współczesnych społeczeństw. Część z nich wręcz opiera swoje funkcjonowanie na sektorze turystycznym. Usługi turystyczne dostarczają nie tylko dochodu do budżetów państw, stanowią także źródło nowych miejsc pracy. W tym ujęciu usługi turystyczne pełnią, poza gospodarczymi, także ważne funkcje społeczne. Z uwagi na rosnące zapotrzebowanie na pracowników dla sektora turystycznego w ostatnich latach rozwinęły się także studia z tego zakresu. Są one realizowane na wielu uczelniach w Polsce oraz zagranicą i cieszą się niesłabnącą popularnością. Co roku kierunki kształcące studentów na potrzeby sektora turystycznego kończą tysiące absolwentów. Większość z nich pieczętuje swoją edukację napisaniem pracy dyplomowej (licencjackiej lub magisterskiej) z zakresu turystyki.
Student pisze pracę dyplomową pod kierunkiem promotora, z którym kontaktuje się na seminarium dyplomowym. Seminarium jest poświęcone tworzeniu planu pracy, harmonogramu badań i referowaniu ich wyników. Na seminariach studenci powinni przedstawiać wyniki swoich analiz nie tylko promotorowi, ale całej grupie, co ma na celu podjęcie szerszej dyskusji nad pracami i wyeliminowanie ewentualnych błędów. Praca dyplomowa studenta jest ukoronowaniem jego całych studiów. Student pisząc pracę udowadnia, że w trakcie nauki nabył wiedzę i umiejętności, które pozwolą mu sformułować temat pracy, przeprowadzić studia literaturowe i badania terenowe, a całość przemyśleń ująć w zwartym opisie, zgodnie z logicznym tokiem rozumowania. W trakcie pisania pracy student musi się wykazać także umiejętnością właściwego planowania etapów badań terenowych i kameralnych oraz umiejętnością konstrukcji tekstu naukowego (Malicki, 1972).
W opinii autorów, sam proces pisania pracy dyplomowej stanowi jeden z kluczowych elementów studiów, w trakcie którego student musi zmierzyć się z zagadnieniem, własnymi słabościami i meandrami pisania tekstów naukowych, a całość daje istotny efekt dydaktyczny.
Niniejsza książka jest adresowana głównie do studentów studiów I stopnia (licencjackich) piszących prace dyplomowe z turystyki, ale również studenci studiów magisterskich będący na etapie pisania pracy znajdą w niej podstawy metodologiczne, istotne przy pisaniu bardziej zaawansowanych rozpraw. Autorzy przedstawili w rozprawie podejście, które reprezentuje nurt badawczy geografii i turyzmu, jednak bez wątpienia książka ta będzie także przydatna dla studentów uczelni ekonomicznych oraz akademii wychowania fizycznego. Opracowanie powstało jako wynik wieloletniej pracy na uczelni jego autorów, uczestniczących w procesie powstawania prac licencjackich i magisterskich studentów kierunków turystycznych. Autorzy zauważyli, że na rynku podręczników brakuje jednolitego i syntetycznego opracowania przedstawiającego zasady, według których należy planować oraz realizować prace z zakresu turystyki i zdecydowali się wypełnić tę lukę.
Książka powstała również w odpowiedzi na podstawowe pytania nurtujące studentów zaczynających pisać pracę dyplomową. Przedstawiono w niej zasady wyboru tematu pracy, współpracy pomiędzy studentem a promotorem, scharakteryzowano główne metody badawcze oraz źródła, którymi mogą posługiwać się dyplomanci przy realizacji swych prac dyplomowych. Następnie autorzy przedstawili prawidła właściwego planowania tekstu pracy oraz sporządzania harmonogramu jej realizacji. Poza wymienionymi zagadnieniami opracowanie zawiera też zasady techniczne, których należy przestrzegać. W ostatniej części przedstawiono najistotniejsze rodzaje błędów, których piszący powinni unikać” – wstęp