”XX lat edukacji jutra u stóp Giewontu” to czterdziesta pierwsza indywidualna pozycja zwarta autorstwa prof. zw. dr. hab. Kazimierza Denka, który od 1 września 20175 roku do 11 listopada 2004 roku kierował Zakładem Dydaktyki Ogólnej Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Po przejściu na emeryturę pracuje w Wyższej Szkole Pedagogiki i Administracji im. Mieszka I w Poznaniu i – w niepełnym wymiarze godzin w Almae Matris Posnaniesis. Zainteresowania naukowe prof. zw. dr. hab. Dr. h. c. Kazimierza Denka obejmują szerokie spektrum problemów z zakresu dydaktyki (ogólnej, szkoły wyższej i zawodowej), w tym zwłaszcza: przemian edukacji i uniwersytetu w Polsce oraz w krajach Unii Europejskiej w kontekście społeczeństwa wiedzy; aksjologii i teleologii w edukacji i naukach o niej; języka komunikacji uczestników procesu kształcenia; docymologii; ontodydaktyki; czasu wolnego; nauczania blokowego, programowanego, wielostronnego i zintegrowanego; Ojczyzny, jej języka, tożsamości, etosu i dziedzictwa narodowego; patriotyzmu; ekonomiki i technologii kształcenia; krajoznawstwa i turystyki wśród młodzieży szkolnej i studentów; regionalizmu; pedeutologii; zajęć pozalekcyjnych i pozaszkolnych. „Oryginalne opracowanie pióra Pana prof. zw. dr. hab. Kazimierza Denka okazuje się ze wszech miar niebanalne, tyleż osobiste, co i społeczno-pedagogiczne oraz kulturowo-partiotyczne i historyczno-wychowawcze, a nawet biograficzne i pamiętnikarskie oraz – zarazem – pamiątkowe […] Opisane językiem stosownym – już to naukowym, już ro potoczyście publicystycznym – w zależności od treści i ich funkcji w danej części kompozycji całości tekstu opracowania. Porusza nas w tej robocie pisarskiej stosowne powiązanie stylów, dobieranych do słodko-gorzkiego przekazu i opisu faktów, wspomnień, komentarzy i interpretacji […]. A wszystko przesycone ideą/nicią przewodnią, osnową tego tekstu – serdecznymi podziękowaniami dla partnerskich osób i instytucji, dzięki którym Tatrzańskie Seminaria Naukowe mogły się odbywać […]. Autorowi monografii udało się skutecznie zadbać w swoich pracach – także tych po tatrzańskich Sympozjach – o Arystotelesową trój jednię – o uspójnienie uniwersyteckich wartości naczelnych: prawdy naukowej, dobra ludzkiego oraz humanistycznej urody/piękna: ludzi, środowiska/krajobrazu i wytworów człowieczych myśli i rąk”

Z recenzji wydawniczej Prof. zw. dr hab. Krystyna Duraj-Nowakowej