W niniejszej książce Jesper Juul prezentuje własne spojrzenie na problem stawiania dzieciom granic. Według niego, dorośli zbyt często sami przekraczają swoje granice, zgadzając się na rzeczy, na które wcale nie mają ochoty. Dlatego skuteczne wyznaczanie swojej przestrzeni w relacji z dzieckiem wymaga umiejętności otwartego mówienia „Tak” i „Nie”.

Równie ważne jak rodzicielskie granice są jednak także granice komunikowane dorosłym przez dzieci. Jeśli rodzice chcą, aby ich granice były respektowane, sami muszą poważnie traktować granice swoich dzieci.