Twróczość malarzy polskich w papieskim Rzymie w XIX wieku
Wydawnictwo: Instytut Studiów nad Sztuką Świata
Stron: 484
Opłacalność: 5.44 zł/100 stron
Najniższa cena z poprzednich 30 dni: 26.35 zł.
Oszczędzasz: 34%
„Żyć w kraju, gdzie ciągle prawie jest lato, w mieście najpiękniejszym w świecie, najobfitszym w statui, obrazy, ruiny, […] na które się nigdy dosyć napatrzyć nie można, pełno tu artystów, tak że oni prawie całą ludnośćstanowią” pisał w 1824 roku Kanuty Rusiecki do przyjaciela-malarza,zachęcając go do przyjazdu do Rzymu. Książka niniejsza poświęcona jest twórczości malarzy, którzy podobnie jak Rusiecki przybyli z terenu dawnej Rzeczypospolitej do Rzymu w ostatnich dekadach jego funkcjonowania jako „stolicy świata”. Analizując fenomen studiów w papieskim Rzymie w XIX stuleciu starano się ukazać go wieloaspektowo. Najpierw nakreślono specyfikę scuola romana w malarstwie XIX wieku i jej recepcję w rodzącej się historii sztuki. Następnie ukazano Wieczne Miasto jako miejsce formacji artystycznej, by w kolejnych rozdziałach przedstawić efekty tej nauki, czyli tworzenie obrazów o tematyce historycznej oraz problem poszukiwania formy w malarstwie pejzażowym i rodzajowym. Rozważania zamyka refleksja nad figurą samego malarza-artysty. Prezentując malarstwo „polskich rzymian” praca odsłania znaczącą, a jednocześnie niesłusznie zapomnianą część sztuki XIX wieku, która osądzona jako tradycyjna, katolicka, klasycyzująca, figuratywna i „antynowoczesna” znalazła się poza kanonem historii sztuki?