Powieść obyczajowa z wątkiem kryminalnym. Wincenty Kazalicz to emerytowany pracownik Politechniki Wrocławskiej, projektował mosty kolejowe. Niegdyś był zapalonym turystą dzielącym góry na setki małych paseczków, a także wielbicielem osobliwie przyrządzanego tatara. Czytelnik pozna losy rodziny Kazaliczów – córki Wincentego Marii, wnuczki Łucji i drugiego zięcia Andrzeja, byłego księdza.


„...ważny, bo dotykający sedna, głos w sprawie władzy, rodziny, przemocy, patriarchatu i KościołaKościoła.

Wchodząc w świat Tłuczków, [...] długo ulegamy złudzeniu, że Wiśniewska leciutko zaledwie dotyka wymienionych tematów. To zmyłka: przemilczenia są celowe, a fragmentaryczność narracji to przemyślana strategia. Autorka konsekwentnie, krok po kroku, buduje duszny klimat, żebyśmy na sam koniec poczuli się, jakby ktoś nas znienacka uderzył obuchem w głowę. [...] To, z czym mamy do czynienia w domu Kazaliczów, jest w istocie idealnie zaprojektowaną dyktaturą ”.

Magda Piekarska, „Gazeta Wyborcza”


„Nie ma w jej opowieści żadnego morału, ckliwości, łatwych rozwiązań (bo tu nie ma żadnych rozwiązań), taniej psychologii i jaskrawego podziału ról. Nie czytałam dawno lepszej powieści. Ani też bardziej przygnębiającej”. 

Paulina Małochleb, „Książki na ostro”


O autorce


Katarzyna Wiśniewska – urodzona w 1979 roku psycholożka i filozofka, wieloletnia dziennikarka „Gazety Wyborczej”, obecnie pracuje jako psycholog w Klinice Psychiatrii Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu. Tłuczki są jej debiutem prozatorskim. Wcześniej wydała wywiad rzekę z Anną Bałchan „Kobieta nie jest grzechem”.