„Marzenia” to powieść Franciszka Rawity-Gawrońskiego (1846–1930), polskiego pisarza, publicysty i historyka amatora, który z powodzeniem zajmował się badaniem dziejów wschodnich ziem dawnej Rzeczypospolitej.

W jego dorobku znalazło się wiele powieści i prac historycznych (głównie o tematyce kresowej) oraz liczne biografie. Wiele stron swojej twórczości poświęcił dziejom ziem wschodnich dawnej Rzeczypospolitej, zwłaszcza Kozaczyźnie i Rusi.

Wśród jego dzieł można wymieniać także takie powieści jak „Na krasnym dworze” (o pobycie króla Bolesława Śmiałego w Kijowie), „Dwie drogi” (o czasach powstania styczniowego), „Na kresach ukrainnych” (o buncie hajdamackim), „Pan hetman Mazepa”, „Poszukiwacze szczęścia” (krytyczne spojrzenia na ruch socjalistyczny), „Złotobrody Emir” (tematyka ukraińska, wydarzenia poprzedzające powstanie listopadowe), „Obca krew” (o relacjach polsko-rosyjskich).