Autor plastycznie opisuje okoliczności powstania Mein Kampf (aresztowanie Hitlera po puczu monachijskim), potem zmieniających się kolei losu samej książki w Niemczech do 1933 i po 1933. Vitkine pokazuje jak książkę wykorzystywano w oficjalnym instrumentarium władzy nazistów i w indoktrynacji – najpierw kadr partii, młodzieży i szerszych mas – i na  różnych poziomach propagandy stosowanej przez nazistów. Autor śledzi losy Mein Kampf także po wojnie – opisuje tabu obejmujące tę książkę w Niemczech i problemy Niemców z przeszłością – prezentuje  różne stanowiska w Niemczech wobec tego, jak traktować książkę. Dalej arcyciekawie  opowiada o jej funkcjonowaniu w świecie arabskim od lat 30. aż do współczesności (pisze też o związkach nazistów z Arabami w ogóle), w Indiach (gdzie służy za wehikuł emocji antyzachodnich), Turcji oraz we Francji.