VIII Kobieca Olimpiada Szachowa – Buenos Aires 1978

W VIII Olimpiadzie wzięła udział rekordowa ilość 32 zespołów. Po raz pierwszy zagrały reprezentacje Indii, Islandii, Wenezueli, Boliwii i Urugwaju. Postanowiono, że turniej będzie rozgrywany tradycyjnie, z uwzględnieniem eliminacji i finałów systemem kołowym.

Pierwsza piątka najmocniejszych drużyn Olimpiady wg średniego rankingu wyglądała następująco: ZSRR (2370), Węgry (2260), Jugosławia (2197), Rumunia (2183) i Bułgaria (2175). Z ważnych nieobecności należało odnotować tradycyjny brak ekipy NRD, silnej drużyny Czechosłowacji oraz złotych medalistek z Hajfy – zespołu Izraela.

Zespół polski miał wystąpić na Olimpiadzie po czteroletniej przerwie, w składzie: Hanna Ereńska-Radzewska, jedyna w Polsce posiadaczka pierwszej normy arcymistrzowskiej, następnie Grażyna Szmacińska, której dwie normy na tytuł mistrzyni międzynarodowej zatwierdził równolegle z Olimpiadą obradujący Kongres FIDE, trzecią szachownicę „dostała” ówczesna mistrzyni Polski Anna Jurczyńska, zaś szachownicę rezerwową obsadziła 17. letnia Małgorzata Wiese – wicemistrzyni Polski z lat 1977 i 1978, która obok Szmacińskiej debiutowała w tej wielkiej imprezie. Wynik Polek na Olimpiadzie w Buenos Aires okazał się wielkim sukcesem.