Przełomowe studium w dotychczasowych – polskich i światowych – badaniach nad Kantorowskim teatrem oraz znaczące dokonanie na obszarze „teologii pogranicza”. Autorka oparła się na niezwykle bogatej bazie źródłowej i odwołała się do rozległej literatury przedmiotu. Skonstruowała wieloaspektową narrację o teologii „prześwitującej” ze sztuki Kantora.