Jean d’Ormesson w swej słynnej trylogii balansuje na granicy fikcji i prawdy. Na tle prawdziwych wydarzeń historycznych kreuje bohaterów, których pierwowzorami niejednokrotnie są autentyczne postaci, ludzie, o których swego czasu było głośno, którzy odcisnęli piętno na epoce swoimi niekonwencjonalnymi wyborami lub barwnym życiem. Autor kreśląc historię bohaterów powieści tworzy złudzenie jakby opisane sytuacje wydarzyły się naprawdę. Przeplata losy postaci z wielką historią XIX i XX wieku toczącą się z Brazylii, Rosji, Indiach, RPA, Szkocji, Austrii. Narrator opisuje postaci z wielką pobłażliwością, ukazując ich różne słabości, ze świadomością, że i tak czas – jak wiatr – zatrze wkrótce wszelkie ich ślady…

 

Wieczorny wiatr to pierwszy tom błyskotliwej, dowcipnej i przenikliwej sagi autorstwa D’ormessona

 

Najbardziej nieprawdopodobną ze wszystkich powieści przygodowych jest i zawsze będzie samo życie – pisze Jean d’Ormesson.

Narrator opowieści na tarasie swojego domu w Toskanii wspomina historię swoich przyjaciół, czterech sióstr O’Shaughnessy wywodzących się z kręgów brytyjskiej arystokracji i czterech braci Romero, potomków argentyńskich magnatów przemysłowych. Ich losy przez lata splatały się z losami narratora historii. Kilkoro przyjaciół było świadkami lub uczestnikami najważniejszych zawirowań politycznych i przemian obyczajowych pierwszej połowy XX wieku. Podróżowali po całym świecie, znali najsławniejszych ludzi swoich czasów, obracali się w najróżniejszych kręgach, od dworskich po mafijne. Żyli pełnią życia, nieraz balansując na krawędzi awanturnictwa, wzbudzając w sobie współczesnych skrajne emocje, fascynację lub zgorszenie. Ale czas, główny bohater tej trylogii, robi swoje. To, co jeszcze niedawno zakrawało na niesłychaną śmiałość, wręcz prowokację, powoli staje się czymś zwykłym i normalnym. Na scenę wkraczają następne pokolenia…

To powieść o zespoleniu kultur oraz stopniowym ujednolicaniu się świata opowiedziana przez pryzmat osobistych doświadczeń narratora. A że życie każdego człowieka toczy się z Wielką Historią w tle, więc z poczuciem humoru d’Ormesson pokazuje to tło, podkreślając, że zamierzeniem Wieczornego wiatru jest nie tyle pouczyć, ile zabawić. Zabawić wojną w Hiszpanii, zabawić Hitlerem, zabawić Stalinem?..... W tym wyzwanie – dodaje przewrotnie.