O utworze   Piosenka autorstwa Patryka Daniela Garkowskiego opowiadająca o ekscytującej wyprawie młodego mężczyzny do tajemniczych głębin wielkiego oceanu Europy - księżyca Jowisza i akcji osadniczej związanej z tym obszarem, o akcji robotów prowadzącej do wybudowania podmorskiej kolonii. Ta krótka rozmiarem historyjka została zaprezentowana w formie narracji pierwszoosobowej: oto wrażliwy badacz zachwyca się życiem organicznym kwitnącym w wodzie: ławicami ryb, ośmiorniczkami i innymi formami życia, podróżuje on po przestrzeni nieznanej, chłodnej i bardzo mrocznej. Obranym celem prowadzonej ekspedycji okazuje się być przede wszystkim zbadanie tutejszej biosfery nieznanego księżyca, która to powiązana jest ściśle z przestrzenią oceaniczną. Dlatego najpierw należało rozkruszyć lód...    Nasz główny bohater utworu porusza się po obsarze hydrosfery nowoczesnym środkiem transportu: inteligentnym, zaawansowanym technicznie batyskafem, komunikującym się z orbitującą wysoko w kosmosie sondą. Pierwszoplanowa postać piosenki sprawnie komunikuje się z urządzeniami technicznymi, zaś przy użyciu wysuwających się szczypcy pobiera wokoło próbki roślinne i zwierzęce. Zatem możliwość przebywania w tak niecodziennym miejscu badacz wykorzystuje w dobrych, naukowych celach, nie przytłacza go potęga podmorskich głębin. Rzuca się nam także w oczy śmiały pogląd Autora, iż na księżycu Europie istnieje jednak prymitywne życie organiczne, jak choćby nieznane gatunki skorupiaków i ryb. Nie ma tam jednak egzystującej żadnej zaawansowanej technicznie cywilizacji, tak samo jak nie ma tam obecnego gatunku zbliżonego inteligencją do delfinów albo małp, występujących na planecie Ziemi. Dziełko przypomina opowiadanie science-fiction, natomiast fabuła opiera się na prawdopodobności i zasadach logiki.   Piosenka stanowi optymistyczne spojrzenie w przyszłość i jest przyjemna do czytania bądź śpiewania. A warstwę tekstową charakteryzuje wysoka melodyjność, między innymi dzięki zastosowanym środkom: choćby powtórzeniom, paralelizmom, epitetom czy wyrazom dźwiękonaśladowczym.     Patryk Daniel Garkowski