PodstawowÄ… zaletÄ… książki Mażewskiego jest krytyczne spojrzenie na „Solidarność”, przy równoczesnym uznaniu jej roli jako katalizatora przyspieszajÄ…cego zmiany ustrojowe zachodzÄ…ce w PRL. Autorowi udaÅ‚o siÄ™ dość precyzyjnie odtworzyć przebieg sporu toczonego przez dwa główne nurty (radykalny i umiarkowany), jakie powstaÅ‚y w kierownictwie „SolidarnoÅ›ci”, a także wyjaÅ›nić powody sÅ‚abniÄ™cia poparcia spoÅ‚ecznego dla zwiÄ…zku, widocznego zwÅ‚aszcza w drugiej poÅ‚owie 1981 r., co z kolei częściowo wyjaÅ›nia przyczyny niewielkiej skali strajków i protestów przeciwko wprowadzeniu stanu wojennego. Bardzo interesujÄ…co Mażewski przedstawiÅ‚ też zmiany w przepisach prawnych, regulujÄ…cych zasady dziaÅ‚alnoÅ›ci gospodarczej, wskazujÄ…ce na stopniowÄ… liberalizacjÄ™ systemu ekonomicznego PRL. Szkoda, że „Solidarność” nie dostrzegaÅ‚a tych zmian, forsujÄ…c konieczność demokratyzacji ustroju (z opinii wydawniczej prof. dr. hab. Antoniego Dudka).