Utwór mój, pod względem kompozycyjnym, składa się z dwóch równie ważnych części.   Oto pierwsza - wstęp, wprowadzenie w istotę projektu naukowego - to konwersacja Patryka Daniela z fikcyjną, wymyśloną postacią kierowniczki internatu. Na początku przyjaznej rozmowy Patryk Daniel zwraca się z prośbą do szefowej placówki, czy by mógł przeprowadzić tam, w instytucji, praktyczny projekt z zakresu nauki obecnej w tytule książeczki. Bardzo mądry, wykształcony mężczyzna wyjaśnia wkrótce cele oddziaływań oraz podaje możliwe do zaistnienia metody, techniki pracy wobec podopiecznych internatu. Pełna nazwa nad wyraz ciekawego przedsięwzięcia brzmi: Dbam o pokój w internacie. Projekt z zakresu pedagogiki opiekuńczo-wychowawczej.   I właśnie druga część dzieła stanowi szczegółowe, formalne opisanie tegoż projektu. Występują tam między innymi: strona tytułowa, miejsce i okres realizacji czynności, są podane cele i zastosowane metody oraz techniki pedagogicznej pracy, widnieje tam też choćby harmonogram działań, ujęty w tabelarycznej postaci. Materie projektowe omówiłem zarówno w aspekcie teoretycznym, jak i praktycznym. Na końcu natomiast - w załącznikach - przedstawiłem: ankietę dla wychowanków internatu oraz arkusz obserwacji internackiego pokoju.      Wcielanie w życie potrzebnych, wspaniałych projektów w stosownych miejscach, dzięki którym to można poszerzyć wiedzę i uzyskać nowe, cenne umiejętności, figuruje jako nowoczesna pedagogiczna działalność, godna czasów współczesnych. Ażeby takowe przedsięwzięcia wdrażać w danej, rzeczywistej instytucji, nie trzeba wcale być jej pracownikiem. Bo przecież realizator ma prawo pochodzić z zewnątrz i wnosić nowości, wprowadzać dobro i postęp w upragnione, obrane przestrzenie. Patryk Daniel Garkowski