Pracownicy socjalni stanowią w Polsce podstawową kadrę pomocy społecznej, a ta definiowana jest ustawowo jako instytucja polityki społecznej państwa, mająca na celu umożliwienie osobom i rodzinom przezwyciężanie trudnych sytuacji życiowych, których nie są one w stanie pokonać, wykorzystując własne uprawnienia, zasoby i możliwości. Jeśli więc pomoc społeczna jest instytucją polityki społecznej państwa, to zarówno sama pomoc społeczna, jak i realizujący jej cele pracownicy socjalni stanowić powinni potencjalny przedmiot zainteresowania politologii.