Książka na temat historii wybranych rodzin niemiecko-austriackich urzędników, żyjących w Galicji w okresie od pierwszego rozbioru Polski do końca I wojny światowej. Autorka przedstawia losy poszczególnych generacji, kariery zawodowe i stosunki rodzinne ich członków. Szczególnie wiele uwagi poświęciła procesowi przyjmowania przez nich kultury polskiej (rzadziej ukraińskiej) i wtapiania się w nią. Dzięki pogłębionej analizie Autorce udało się sprostować lub obalić wiele stereotypów na temat austriacko-niemieckich urzędników w Galicji, funkcjonujących w literaturze historycznej i powszechnej świadomości. Mocną stroną książki jest nowoczesne ujęcie metodologiczne badanej problematyki oraz imponująca podstawa źródłowa.