We współczesnym świecie, także w Polsce, coraz więcej osób szuka dla siebie drogi życia dalekiej od kulturowego mainstreamu czy masowej konsumpcji. Jedną z takich dróg jest eksplorowanie i poznawanie – nie tylko intelektualne, lecz także duchowe – innych kultur. Ta książka to antropologiczna i socjologiczna analiza grupy polskich indianistów. Czego indianiści szukają w kulturach Indian obu Ameryk? Czy są takie elementy w duchowości i wierzeniach Indian, które mogą być przejęte przez Polaków, Europejczyków żyjących w XXI wieku? Czy możliwe jest życie w dwu światach naraz? To także pytania o to, czego możemy się nauczyć od Innego, w jakim stopniu możliwa jest głęboka komunikacja i wymiana między kulturami.

„Śledząc, jak arbitralnie i selektywnie konstruowany jest obraz Indian w świadomości indianistów, (...) Autorka bardzo ciekawie pokazuje, że swoją podwójną, polsko-indiańską tożsamość budują oni w gruncie rzeczy bardzo niekonsekwentnie. (...) Ich «indiańska» tożsamość jest wybiórcza. Wybiórcza dlatego, że wprawdzie chętnie przebierają się w pióropusze i tańczą pow-wow, ale już nie inscenizują tortur przy palu męczarni czy bolesnych rytuałów przejścia”.

prof. dr hab. Izabella Bukraba-Rylska