Powieść biograficzna o życiu i działalności cesarza Brazylii Piotra I (1798-1834), twórcy i pierwszego władcy Cesarstwa Brazylii, ale też męża i kochanka, uwikłanego w relacje rodzinne i uczuciowe. Książka łączy w sobie elementy powieści historycznej, biografii i epickiej sagi rodzinnej, której akcja dzieje się na przestrzeni 30 lat. Występują tu postacie autentyczne, jak też fikcyjne, jedne i drugie niezwykle interesujące.

Jest to opowieść o tworzeniu się niezależnego narodu, bo po raz pierwszy kolonia staje się siedzibą kolonialnego cesarstwa i zyskuje niepodległość pod hasłami ówczesnego liberalizmu. Jest to też opowieść o życiu prywatnym władcy uwikłanego w małżeństwo z rozsądku, zgodnie z ówczesnymi obyczajami, będące gwarantem międzynarodowych sojuszów. Austriacka żona Piotra I to wierna towarzyszka życia, choć trudno jej zaaklimatyzować się w nieprzyjaznym kraju i otoczeniu i znosić niewierność męża, który słynął z bujnego życia uczuciowego i niespożytej energii. Kochanki Piotra I także zostały przedstawione w książce, jak również jego najbliższa rodzina.

Powieść pena jest dramatycznych zwrotów akcji, miłości, rozpaczy i szukania wyjścia z niezwykle skomplikowanych sytuacji. Ludwik XIV, władca absolutny, mówił: „Państwo to ja” - Pedro de Braganza musi rządzić w warunkach monarchii konstytucyjnej i ograniczać swe absolutystyczne zapędy.

We wstępie ukazany jest pierwszy kontakt portugalskiego admirała Cabrala z plemieniem Tupi z Brazylii. Okazuje się, że wszystko, co dla niego jest cenne – złoto, luskusowe kobierce, tron – dla nich nie przedstawia żadnej wartości. Jest to zapowiedź ważnego wątku tej książki: do jakiego stopnia można wprowadzić instytucje i zwyczaje ze Starego Świata do rzeczywistości w Nowym Świecie.