Pigmentacyjny fenotyp człowieka powstaje na podstawie złożonego genetycznego „planu”, który w trakcie rozwoju jest modyfikowany przez wiele czynników działających na różnych etapach ontogenezy. Genetyczne determinanty warunkują zasadnicze procesy rozwoju cech pigmentacyjnych, na które składają się: migracja i różnicowanie melanoblastów, dystrybucja melanocytów, melanogeneza oraz transport melanosomów do keratynocytów. Każdy z tych procesów zachodzi w określonym mikrośrodowisku, które podlega ciągłym zmianom wynikającym z adaptacyjnej reakcji organizmu/komórek na działanie bodźców zewnętrznych (egzogennych), jak również wewnętrznych (endogennych). Zakłócenia mikrośrodowiska mogą wywołać zmianę fenotypu pigmentacyjnego możliwą do zaobserwowania makroskopowo lub w przypadku mniej „drastycznych” modyfikacji ‒ wykrywalną tylko za pomocą precyzyjnych i obiektywnych metod spektrofotometrycznych. Zarówno identyfikacja czynników wywołujących zmiany procesów pigmentacyjnych, jak i ocena fenotypowego efektu ich działania są przedmiotem niniejszej pracy.