Książka stanowi próbę ukazania postaw wyznawców prawosławia i unii do problemów związanych z końcem życia ludzkiego w świetle testamentów z XVI–XVIII wieku z terenów Wielkiego Księstwa Litewskiego i ruskich ziem Korony. Odpowiedzi na pytania o funkcjonowanie prawa spadkowego, stosunek testatorów do zagadnień funeralnych, aktywności religijnej, własnej rodziny i majątku ukazały, jak harmonijnie wpisywali się oni w panoramę kulturową państwa polsko-litewskiego.